ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ:

«Απώλειες ζωής – Γέφυρες στήριξης – Κατευθύνσεις για τη στήριξη των μαθητών που θρηνούν»

     Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία σήμερα Κυριακή, 4-5-2014, από 9.00΄μέχρι 16.30΄,  Ημερίδα με θέμα «Απώλειες ζωής – Γέφυρες στήριξης – Κατευθύνσεις για τη στήριξη των μαθητών που θρηνούν», για τους Εκπαιδευτικούς της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 10^ου Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων.  Την Ημερίδα συνδιοργάνωσαν οι Δ/νσεις Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης και οι Σχολικοί Σύμβουλοι Α/θμιας Εκπαίδευσης του νομού Τρικάλων σε συνεργασία με την Εταιρία για τη φροντίδα των παιδιών και οικογενειών στην αρρώστια και το θάνατο «ΜΕΡΙΜΝΑ» με τη σημαντική συμβολή και βοήθεια σε όλη τη διαδικασία της οργάνωσης της κ. Δέσποινας Καραμπατζάκη, Υπεύθυνης του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων και του κ. Αλέξανδρου Κόφφα, Υπεύθυνου Σχολικών Δραστηριοτήτων Π.Ε. Τρικάλων.

Στόχος της Ημερίδας ήταν η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα που αφορούσαν στη στήριξη του μαθητή που θρηνεί, αλλά και της τάξης ή της σχολικής κοινότητας που αντιμετωπίζει εμπειρίες θανάτου ή πολλαπλών εμπειριών.

Εισηγήτριες των θεμάτων της Ημερίδας ήταν η κ.Τσελεπή Ντίνα, Δ/ντρια του Συμβουλευτικού Κέντρου «ΜΕΡΙΜΝΑ» Θεσσαλονίκης - Εταιρίας για τη Φροντίδα Παιδιών και Οικογενειών στην Αρρώστια και το Θάνατο - και η κ. Μανατού Έλλη, ψυχολόγος του ιδίου Συμβουλευτικού Κέντρου.

Θέματα που αναπτύχθηκαν:

1.       Η κατανόηση της έννοιας του θανάτου στα παιδιά – απώλεια και θρήνος στην παιδική και εφηβική ηλικία

2.       Στήριξη της σχολικής κοινότητας που θρηνεί την απώλεια μαθητή ή άλλου μέλους της

3.       Στήριξη του μαθητή που θρηνεί την απώλεια μέλους της οικογένειάς του

4.       Προβολή DVD « Η Διευθύντριά μας πέθανε»

    Η απώλεια βιώνεται και εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους στις διαφορετικές αναπτυξιακές φάσεις. Ο θρήνος που συνοδεύει την απώλεια ενός αγαπημένου - σημαντικού  προσώπου είναι οδυνηρό γεγονός στη ζωή των παιδιών και των εφήβων.

   Συχνά οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν απροετοίμαστοι στο να διευκολύνουν την ένταξη ενός παιδιού, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν την κατάρτιση να χειριστούν τα διαπροσωπικά προβλήματα που εμφανίζονται μέσα στην τάξη,  (Stevens & συν., 1988)   στα θέματα διαχείρισης του πένθους(Χατζηνικολάου, 2008).

    Με την κατάλληλη επιμόρφωση και εκπαίδευση, όμως , και με το κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό οι εκπαιδευτικοί θα είναι  σε θέση να υλοποιήσουν πρόγραμμα για τις απώλειες στην σχολική τους τάξη και στη σχολική κοινότητα και να αναγνωρίζουν την προβληματική εκείνη συμπεριφορά που απορρέει από την εμπειρία της απώλειας και του πένθους.

Τόσο η συμμετοχή  όσο και το ενδιαφέρον που επέδειξαν οι Εκπαιδευτικοί ξεπέρασαν κάθε προσδοκία.

Υ.Γ  Ήταν πραγματικά μια πετυχημένη ημερίδα, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι από τις 9.00΄το πρωί μέχρι και τις 4.30 το απόγευμα και μάλιστα απόγευμα Κυριακής, διακόσιοι περίπου εκπαιδευτικοί καθηλώθηκαν στα λεγόμενα των ομιλητών (χωρίς να ακούγεται τσιμουδιά) και χωρίς να υπάρξει η παραμικρή διαρροή. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση και θεωρώ ότι είναι πρωτόγνωρο μετά από τόσες ώρες, στο τελείωμα της ημερίδας να βρίσκονται και οι διακόσιοι περίπου εκπαιδευτικοί στις θέσεις τους. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.